Het maakt de studenten vertrouwd met de problematiek. Het werkt verbindend en verhoogt de solidariteit. Het draagt bij tot een altruïstische levenshouding. Het maakt tevens dat studenten het bestaande opvangnetwerk ontdekken en zodoende werkt dit drempelverlagend in gevallen dat het nodig is (armoede is immers geen vieze ziekte maar iets dan ons overkomt).